Ben uzun zamandır buraya yazı yazıyorum fakat hiç kedimden bahsetmediğimi fark ettim az evvel. Madem geleceğe kendi hayatımı aktarmaya uğraşıyorum, kedimle daha doğrusu oğlumla da tanıştırayım.
Kendisi ile yollarımız 14 Haziran 2021 tarihinde kesişti. Aslında kendisinden haberimiz vardı sahiplenme sürecinde ama kimi olumsuzluklar vardı. Benim sarmanım ve kardeşi, diğer kardeşlerin arasında tek yaşayabilen ikiliydi. Anneleri de onlar bir kaç günlükken ölmüştü. Benim oğlum da bir süt anneye nakledildi ve 14 Haziran günü evimize geldi.
Utangaç, oyuncu ve sevgi dolu bir çocuk o. İlk gününü hatırlıyorum da, benimle oyun oynamak istiyordu ama korkusundan ve utancından bir türlü cesaret edemiyordu. Biz hazırlıklıydık onun bizden korkmasına veya saklanmasına onun için başlarda onu hiç zorlamadık. Yeni evdeki ilk gece her kedi için oldukça zor bir süreçtir, özellikle ailesinden ayrıldıysa. Bu arada oğlumun kardeşini de başka bir akrabamız sahiplenmişti onun bilgisini de atlamayayım. İlk gecesinde oğlum korkusunu aşıp korkak adımlarla tuvaletine gitti ve tekrar yanıma geldi. Benim yatak odam biraz karmaşık olduğu için ilk gecemizde oturma odasında uyumaya karar vermiştik. Böylece daha az eşya olduğu için kaybolma veya birşeylerin arasına sıkışma ihtimali kalmayacaktı. Daha sonrasında bir kuytu köşe bulup orada uyudu. Sabah uyandığımda beni koklamaya çalışan ama korkan bir sarman vardı yanımda. Daha doğrusu ben koltukta yatarken yerden beni izleyip kokluyordu. Bende gelmek isteyeceğini düşünüp yanıma aldım ve yorganı üzerimize çektim. Gırıltısının sesiyle birlikte uyuyuverdik orada. Gerçekten inanılmaz bir histi. Ben kendimi bizden korkacağına, uzun bir süre saklanacağına hazırlamışken daha ilk günden birlikte uyuyacağımızı düşünmemiştim doğrusu.
Ertesi gün elbette yine utangaç bir bebekti ama daha aktifti. Bir yerlerde saklanma ihtiyacı olmadan oyun oynayabiliyordu. O günden itibaren gün geçtikçe utangaçlığını daha çok kırdı. Örnek verecek olursam ilk önce misafirler geldiği vakitlerde hemen bir yere saklanır ve çok tedirgin olurdu. Artık misafirler geldiğinde beyefendi kılını bile kıpırdatmıyor...
Benim için dünyadaki en güzel hislerden biri onu öpmek... Üstelik biraz oburuz ve şişkoyuz... Artık yanımda yattığı zamanlarda bir insanla yatarmışcasına yer kaplıyor. O kadar tatlı bir uyku pozisyonumuz var ki keşke görseniz...
Şimdi benim oğlum bir yaşında! Daha doğrusu Mayıs ayında bir yaşında olacak. Onun her yarım saatte bir başıma gelip oyun oynamak istediği için miyavlamasını veya o kadar yer varken gözümüzün önüne gelip yatmasına aşığım! Ben bu satırları yazarken de yanımda ve miyavlamakta! İyi ki hayatımdasın oğluşum benim...
berry
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder