her acı gibi bu da sanırım yavaş yavaş bünyemi terk etmeye başlıyor. yani, sanırım öyle. artık daha az düşünüyorum ve daha az üzülüyorum. bana karşı aynı hisleri hissetmeyen biri için artık üzülmeyi kendime yasaklıyorum.
en son iki ay evvel konuşmuşuz. ondan önce de bir ay konuşmadan geçmişti ama ben sonlandırmıştım bu iletişimsizlik dönemini. ülkesinde yaşanan bir gelişme sonrası ve onu da ilgilendiren bir sorun yaşanmasından dolayı yazmıştım. hatta bir arkadaşımın tavsiyesiyle sesli not atmıştım. o da hızlıca bir geri dönüş yaptı "berry senden tekrar mesaj almak çok iyiydi diye. o gün ve ertesi günü az da olsa konuşmaya devam ettik. sonrasında bir sesli mesajının sonunda "öyle işte, yazdığın için sağol kendine iyi bak" dediği için konuşmayı kesmek istediğini anladım ve bir daha ona yazmadım. bir anda tekrar iki yabancı oluverdik.
.jpeg)
zaten belki de her zaman iki yabancıydık ama ben buna inanmak istememiştim.
öyle işte, her geçen gün aklımdan yavaş yavaş çıkmaya başlıyor. eskiden instagram'da hikayelerine bakmamak için saatlerce kendimi durdurmaya çalışırken şimdi bazen saatler sonra paylaşım yaptığını görüyorum. iyi de oldu. fotoğraflarını görmek bile beni oldukça üzüyordu.
takipten çıkmak da bir seçenek elbette ama aramızda asla açıktan açığa bir flörtleşme olmadığından asla böyle bir tepki koymayı düşünmedim. çünkü biz neydik ki ona trip atma hakkı elde edeyim? ben sadece onun kafamda kurguladığım haline aşık olmuş bir zavallıydım.
berry x
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder